بررسی تأثیر کلسی تریول بر سطح گلوکز و انسولین بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

چکیده سابقه و هدف: دیابت شیرین یکی از بیماری های متابولیکی است که با افزایش قند خون، اختلال در متابولیسم کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها و کمبود نسبی یا مطلق انسولین همراه است. دیابت نوع 2 با اختلال عملکرد سلول های بتای پانکراس، کاهش حساسیت به انسولین و التهاب سیستمیک همراه است. شواهدی مبنی بر نقش ویتامین d در حفظ تحمل گلوکز و ترشح طبیعی انسولین وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر کلسی تریول بر سطح گلوکز و انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نو ع 2 انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه 70 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به مدت 12 هفته در دو گروه مداخله و شاهد تحت بررسی قرار گرفتند. بیماران گروه مداخله روزانه 5/0 میکروگرم (دو کپسول 25/0 میکروگرمی) کلسی تریول و گروه شاهد روزانه 2 کپسول دارونما دریافت کردند. در ابتدای مطالعه، هفته 6 و هفته 12 نمونه خون ناشتا گرفته شد و سطح قند خون، انسولین، و هموگلوبین گلیکوزیله اندازه گیری شد. یافته ها : سطح قند خون ناشتا در هفته های صفر و 6 و 12 در گروه مداخله تغییرات قابل ملاحظه ای نداشت. اما در گروه شاهد، قند خون ناشتا به میزان قابل توجهی افزایش یافت (03/0p=). همچنین افزایش معنی داری در سطح انسولین سرم در هر دو گروه مداخله و شاهد مشاهده شد (به ترتیب p برابر 002/0 و 0002/0). در گروه مداخله و شاهد، میانگین hba1c در هفته 12 نسبت به هفته صفر افزایش معنی داری نشان داد (به ترتیب p برابر 013/0 و 0004/0). مقاومت به انسولین در هر دو گروه افزایش یافت (به ترتیب p برابر 023/0 و 0001/0). شاخصhoma-%b که فعالیت سلول های بتا را نشان می دهد، در گروه شاهد بدون تغییر باقی ماند، اما در گروه مداخله به میزان معنی داری افزایش یافت (009/0p=). نتیجه گیری: دریافت روزانه 5/0 میکروگرم کلسی تریول در بیماران دیابتی تأثیری بر کاهش قند خون ناشتا ندارد، اما می تواند از افزایش بیشتر آن جلوگیری کند. همچنین، مصرف مکمل ویتامین d اثری بر کاهش مقاومت به انسولین ندارد، اما موجب افزایش عملکرد سلول های بتای پانکراس و در نتیجه، افزایش ترشح انسولین می شود. واژگان کلیدی: دیابت، کلسی تریول، قند خون ناشتا، مقاومت به انسولین